top of page

Tohum sadece tohum mu?

- Yerel tohum neden önemli?


Tohum sektörü tahmin ettiğimizden daha da karanlık bir kuyu. Tohum sektöründe çalışan işçilerin %16’sı 14 yaşının altında. Üretilen endüstriyel tohum tarım zehri ve sentetik gübre istiyor. Bu zehir ve gübre, toprağı, suyu, havayı zehirlediği gibi, üretim yapılan coğrafyadaki halkları da doğrudan etkiliyor. En çok da çocukları.


Dünya'da sadece 3 (üç) şirket toplam tohumun %60'ına, tarım zehirlerinin %70'ine sahip. Aynı şirketlerin aynı zamanda ilaç üretimi de var.


ABD, Irak'tan çekilirken yerel çeşitleri aldı. Şimdi de Suriye'den çekilirken yabani buğdayları aldığı öngörülüyor.


Gıdamız 1990'larda 1.300 farklı tohumdanken, bugün ise %90'ı 30 farklı cinsten.

ABD'de, lahana çeşitlerinin %95'i, mısır çeşitlerinin %91'i, bezelye çeşitlerinin 94'ü, domates çeşitlerinin %81'i kaybolmuşken; bizim ülkemizde, sadece Balıkesir'de son 75 yılda atalık/yerel buğday ırkı 37'den 7'e düşmüş. Çeşitliliğimiz yok oluyor.


1800’lerin başında İrlanda’daki Büyük Kıtlığın nedeni biyoçeşitlilik kaybıdır. O dönemde İrlandalılar patates üretiyorlardı. Ürettikleri patates türlerinin hiçbiri patates mantarına dirençli değildi. Bir hastalık tüm patatesleri yok etti. Hasat yapamayan İrlandalılar kıtlıkla mücadele edemedi. Bir hastalık 1 milyon İrlandalı’yı öldürdü. O patatesler son derece savunmasızdı. Çeşitli patatesleri olsaydı, aynı mantar diğer patatesleri yok etmezdi.


Gıda krizine çare olması için üretilen GDO’lu tohumların vitamin ve mineral kaybının yanı sıra, yüksek tarım zehri ve sentetik gübre istemesi GDO’lu tohumla üretilen gıdayı tehlikeli yapıyor. Gıda krizine çare gıda adaletidir. Eşit şekilde ulaşacağımız yeterli, nitelikli, sağlıklı ve israfsız gıda, hepimize yeter.


Tohum politiktir. Tohum, memleket meselesidir; tohum, iklim meselesidir. Tohum halklarındır. Tohum dün, bugün ve gelecektir.


Sevgiler,

Utku

@kentteekolojikhayat


@ekolojikdonusum Tohum Dosyasından alınmıştır.

bottom of page